قفس حمل مرغ کشته برای انتقال مرغ هایی استفاده می شود که سیر رشد خود را گذرانده اند و سپس در کشتارگاه ها ذبح شده اند تا به فروشگاه ها و سپس بر سر میز ها و سفره های ما آورده شده و سرو شوند. این قفس ها جنس های مختلف دارند که پرکاربرد ترینشان از شرکت قفس مرغ پلاستیکی بیرون می آیند. قیمت قفس مرغ کشتارگاهی نیز به جنس، شرکت و بازار عرضه قفس حمل مرغ کشته بستگی دارد.
نکات قابل توجه درباره قفس حمل مرغ کشته
مرحله 1: ورود به کارخانه فرآوری: همانگونه که در رعایت رفاه جوجه ها هنگام پرورش در مزرعه نیز دقت زیادی می شود، در مورد سفر کوتاه آنها به کارخانه فرآوری نیز همین امر وجود دارد. این سفر به طور معمول کمتر از 60 مایل فاصله دارد، بنابراین پرندگان مسافت های طولانی را طی نمی کنند.
مرحله 2: خیره کننده: مرغهای خیره کننده هنگامی که پرندگان به کارخانه فرآوری رسیدند، کارگران آموزش دیده در زمینه برخورد انسانی با دقت آنها را با پای خود در یک خط متحرک به حالت تعلیق در می آورند.
در عرض چند ثانیه، مرغ ها به دلیل “میله های مالش” آرام می شوند که احساس راحتی در قفسه سینه مرغ ایجاد می کنند. این، همراه با نور کم، برای آرامش پرندگان استفاده می شود. در کارخانجات مدرن فرآوری طیور، هر تلاشی انجام می شود تا مرغ ها به سرعت و بدون درد فرآوری شوند.
اول، آنها قبل از ذبح، بیهوش و از درد آگاه می شوند. یک روش اصلی برای جوجه های گوشتی خیره کننده قبل از کشتار در ایالات متحده وجود دارد و آن “خیره کننده برقی” است. این روش غالب در ارائه بی هوشی پرندگان است.
تعداد محدودی از امکانات در ایالات متحده وجود دارد که از سیستم های کنترل خیره کننده جو (CAS) کنترل شده برای جوجه های گوشتی استفاده می کنند. این سیستم ها از دی اکسید کربن برای ساختن پرندگان غیرقابل توصیف استفاده می کنند.
سیستم CAS دیگر از کاهش فشار اتمسفر برای پرنده های حیرت آور استفاده می کند. در هنگام عملکرد صحیح ، هر دو سیستم به همان اندازه انسانی هستند زیرا هر دو نیاز به نظارت ، تنظیم مناسب و مدیریت برای اطمینان از مطابقت با استانداردهای مراقبت انسانی دارند.
شرکت تولیدی قفس حمل مرغ کشته تبریز
نگهداری مناسب از تجهیزات و این سیستم پشتیبان گیری “انسانی” برای فرایند ذبح سریع و انسانی مهم است.
مرحله 3: “تخلیه”: پس از ذبح، پرندگان وارد فرایندی می شوند که پرهای آنها برداشته می شود. این امر به منظور آماده سازی پرنده برای پردازش لازم است. این کار با قرار دادن مرغ از طریق حمام آب گرم شروع می شود، که برای کمک به شل شدن پرها طراحی شده است.
مرحله 4: ذبح: فناوری باعث می شود کشتار بسیار سریع انجام شود تا ناراحتی به حداقل برسد. در حالی که انجام یک برش تنها به گلوی یک پرنده ناخودآگاه تا حد زیادی مؤثر است، اگر تیغ به هر دلیلی از دست برود، کارگران آموزش دیده بایستند تا به سرعت پرندگان باقی مانده را بیرون بیاورند.
برداشتن پر توسط دستگاهی به نام “جمع کننده” انجام می شود، که شامل صدها انگشت کوچک لاستیکی است که برای از بین بردن پرها به دور خود می چرخند. پس از برطرف شدن پرها، پرندگان به یک خط “بیرون کشنده” فرستاده می شوند که اندام و پاهای داخلی، که به عنوان “پنجه” نیز شناخته می شود، را جدا می کند.
هر قسمت از این پرنده استفاده می شود، به عنوان مثال ، پای مرغ در کشورهای آسیایی به عنوان یک غذا در نظر گرفته می شود، و پرها در برخی از خوراک حیوانات به عنوان پروتئین تجویز می شوند.
در این مرحله است که آن ها را وارد قفس حمل مرغ کشته می کنند تا جابجایی بعدی صورت بگیرد.